Konferencję rozpoczął prof. Zbigniew Kalarus przedstawiając strukturę Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego – jego podział na 21 Sekcji i 19 Oddziałów terenowych. Podkreślił, że to właśnie PTK było inicjatorem wprowadzenia nowego tytułu specjalisty – kardiologa, który mogli uzyskać specjaliści II stopnia chorób wewnętrznych. Nawiązując do Statutu PTK, prof. Zbigniew Kalarus omówił narzędzia jakie Towarzystwo wykorzystuje do realizacji celów – mówił m.in. o Multimedialnej Platformie Edukacyjnej PTK, której popularność wśród członków PTK stale rośnie i o corocznym Międzynarodowym Kongresie PTK, który jest największym i najważniejszym wydarzeniem naukowym dla kardiologów.
Prof. Zbigniew Kalarus mówił też o wyzwaniach, z jakimi Polskie Towarzystwo Kardiologiczne chce się zmierzyć w kadencji w latach 2013-2015 – są nimi dwa poważne problemy medyczne – chory po przebytym zawale serca oraz udar niedokrwienny mózgu w następstwie migotania przedsionków.
Ostre zespoły wieńcowe, ze względu na postęp w kardiologii interwencyjnej w okresie wewnątrzszpitalnym leczone są bardzo skutecznie. Kolejnym etapem jest zoptymalizowanie postępowania i wyników w okresie poszpitalnym i poprawa rokowania chorych. PTK stawia zatem na zachowanie ciągłości pomiędzy leczeniem szpitalnym i poszpitalnym i optymalizację kardiologii interwencyjnej, farmakoterapii, elektroterapii i rehabilitacji kardiologicznej.
Drugim wyzwaniem PTK jest poprawa rokowania chorych, którzy doznali udaru niedokrwiennego mózgu w następstwie migotania przedsionków. Ma ono poważniejsze następstwa kliniczne, wyższą śmiertelność i wyższy stopień inwalidztwa w porównaniu z udarami niedokrwiennymi mózgu o innej etiologii. Szacuje się, że dotyka on w naszym kraju około 15 000 osób rocznie. Schorzenie to przestało zatem być domeną tylko neurologów i ze względu na jego interdyscyplinarny charakter wymaga współpracy z innymi towarzystwami naukowymi, z którymi PTK podjęło już rozmowy.
Następnie głos zabrał prof. Krzysztof J. Filipiak, który przedstawił genezę powstania Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego i sylwetki Ojców Założycieli. PTK powstało z inicjatywy prof. Mściwoja Semerau-Siemianowskiego, który 15 stycznia 1950 r. zorganizował Sekcję Kardiologii przy Towarzystwie Internistów Polskich. 28 lutego 1954 r., podczas Konferencji Sekcji Kardiologicznej TIP, Sekcja ta została przekształcona w Polskie Towarzystwo Kardiologiczne. Prof. Krzysztof J. Filipiak z grona pierwszego 12-osobowego Zarządu PTK wyróżnił 3 osoby: prof. Jerzego Jakubowskiego, prof. Edmunda Żerę i prof. Zdzisława Askanasa. Profesorowie ci kolejno kierowali PTK przez pierwsze dwie dekady i każdy z nich stworzył własną, wielką szkołę kardiologiczną. Prof. Krzysztof J. Filipiak w swoim wystąpieniu przywołał wspomnienie wielu innych postaci, które odegrały szczególną role w historii PTK. Więcej informacji na ten temat znajduje się w najnowszym wydaniu Kardiologii Polskiej, w artykule pt. „Polskie Towarzystwo Kardiologiczne w 60-lecie swojego powstania — w hołdzie Ojcom Założycielom”.
Po wystąpieniach prelegentów był czas na pytania od dziennikarzy i dyskusję z udziałem obecnego i byłych prezesów PTK, konsultanta krajowego ds. kardiologii, konsultanta krajowego ds. kardiochirurgii. Dziennikarze pytali głównie o refundację nowoczesnych leków przeciwpłytkowych w leczeniu ostrych zespołów wieńcowych, planowane działania w zakresie zdrowia publicznego, plany zmierzające do poprawy rokowania chorych z OZW, stan polskiej kardiologii na tle kardiologii europejskiej oraz współpracę kardiologów z lekarzami innych dziedzin w zakresie opieki nad pacjentem kardiologicznym.
Konferencję zakończyło uroczyste złożenie podpisów przez prezesów PTK na tablicy pamiątkowej.
